چهارمین دورهمی کسب و کارهای نوپای قرآنی در قم برگزار شد

چهارمین دورهمی کسب و کارهای نوپای قرآنی با موضوع «مدل کسب و کار(business model)» شب گذشته، ۲۹ بهمن‌ماه به همت مرکز رشد واحدهای فناور هنرهای قرآنی جهاددانشگاهی و جهاددانشگاهی واحد استان قم  در دانشگاه قم برگزار شد.

در این برنامه محمدابراهیم دهدشتی، مدیر مرکز نوآوری اکسیژن در دانشگاه علم‌وصنعت ضمن معرفی انواع شیوه‌های کسب و کار گفت: سرویس یکی از انواع بیزینس در دنیاست که در این نوع کسب و کار، صاحب بیزنس خود با مشتریان به صورت مستقیم در ارتباط است که نانوایی، سوپرمارکت و تاکسی تلفنی از این نوع کسب و کار به شمار می‌روند. پلتفرم‌ها نوع دیگری از بیزینس هستند که این نوع کسب و کار واسطه‌ای است، بنگاه‌های املاک و تاکسی‌های اینترنتی مصداق بارز چنین کسب و کاری است.

دهدشتی گفت: (پروداکت) ساخت سخت‌افزارها نوع دیگری از بیزینس‌ها هستند که شرکت اپل، سامسونگ و.. مثال بارز این نوع کسب و کار به شمار می‌روند و ارزش پیشنهادی آن‌ها خود همان کالایی است که عرضه می‌کنند؛ ارزش پیشنهادی علت یا دلیلی است که مشتری بابت آن به شخص پول می‌دهد.

وی افزود: برای راه‌اندازی کسب و کار سرویس‌، هزینه بسیار کمی لازم است که یکی از مزایای این نوع کسب و کار به شمار می‌رود و علاوه بر آن نیاز به تبلیغات چندانی نیز ندارد همچنین، می‌توانند اشتباهات خود را جبران کنند، اما از طرفی حجم تولید آنان محدود است برای مثال حجم تولید نان در یک نانوایی حدود ۲۵۰ نان در روز است و بیشتر از آن امکان پخت نان ندارد، این نوع بیزنس‌ها در ابتدا به سرعت پیشرفت می‌کنند اما از یک مرحله‌ای به بعد، رشد آن کمتر می‌شود.

محاسن و معایب کار پلتفرمی

دهدشتی اظهار کرد: در کسب و کار پلتفرمی، اولین اشتباه، آخرین اشتباه است و همچنین راه‌اندازی آن پرهزینه است که از معایب این نوع کسب و کار محسوب می‌شود، اما از طرفی محدود به مکان و منطقه خاص نیست؛ لذا امروزه تا حدودی اکثر بیزینس‌ها از حالت سرویس خارج شده و به پلتفرم تبدیل شده است.

دهدشتی گفت: مساوی نبودن عرضه و تقاضای پیشنهادی یکی از اشکالات بیزینس‌های پلتفرم است علاوه بر این چون مشتری ارتباط مستقیم با عرضه‌کننده ندارد، باید ایده‌پرداز، کسب و کار خود را به گونه‌ای طراحی کند که بدون نقض و عیب باشد تا زمانی که خود شخص کارآفرین، نیز حضور ندارد، مشتری از کیفیت محصول اطمینان حاصل و آن را خریداری کند.

وی با اشاره به اینکه مراکز حمایت از راه‌اندازی کسب و کار در ۱۲ دسته طبقه‌بندی می‌شوند، گفت: در تهران بالغ بر ۱۵۷ شتاب‌دهنده کسب و کار وجود دارد که کار اصلی آنان این است که شخص ایده‌پرداز «بوم مدل کسب و کار» خود را به آن‌ها عرضه می‌کند و اگر شتاب‌دهنده این شخص را بپذیرد باید خدماتی را برای او در نظر بگیرد برای مثال فراهم کردن مکان، تلفن و اینترنت از این نوع خدمات است. علاوه بر آن، شتاب‌دهنده‌ها برند حقوقی خود را در ابتدا در اختیار شخص قرار می‌دهند تا کالای خود را به فروش برسانند، همچینین سرمایه موردنیاز اولیه بین ۲۵ الی ۵۰ میلیون تومان بلاعوض در اختیار شخص ایده‌پرداز قرار می‌دهند و در پایان راه‌اندازی کسب و کار درصدی از فروش به مرکز شتاب‌دهنده تعلق می‌گیرد.

دهدشتی گفت: مراکز رشد دانشگاهی، پارک‌های علم و فناوری و صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر و صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری و.. از دیگر مراکز حمایت از راه‌اندازی کسب و کار در ایران است. شرکت‌های حمایت از راه‌اندازی کسب و کار، بیشتر از هرچیز بر روی شخص و تیم ایده‌پرداز سرمایه‌گذاری می‌کند نه اصل ایده، زیرا اگر ایده دچار شکست شود اما تیم قوی باشد برای جبران این شکست، آن تیم توانمند ایده بهتری را برای اجرا پیدا می‌کنند اما اگر تیم ضعیف باشد با مواجه شدن با یک شکست، عقب خواهند کشید.

وی با اشاره به نقش‌های اصلی پلتفرم، افزود: شتاب‌دهنده متشکل از کسانی هستند که با عنوان صاحب ایده، ایده‌های او را ثبت می‌کنند و علاوه بر آن در شتاب‌دهنده‌ها کسانی هستند که به عنوان مربی و طراح کسب و کار طراحی را بهبود می‌بخشند.

دهدشتی در خصوص کمپانی QUIRKY که سال ۲۰۰۹ توسط هافمن راه‌اندازی شده است، گفت: در این سایت، هافمن یک پلتفرم راه‌اندازی کرده است و هر شخصی که ایده دارد می‌تواند با ثبت‌نام در این سایت، ایده خود را ثبت کند، سپس این ایده در اختیار یک شخص دیگر قرار می‌دهد تا ایده را طراحی کند. سپس ایده طراحی شده در اختیار یک سرمایه‌گذار قرار می‌گیرد و در نهایت ایده طراحی شده و سرمایه‌ای که شخص مذکور می‌گذارد، در اختیار مهندسان و متخصصان قرار می‌گیرد که این ایده ساخته شود و به بازار عرضه کنند؛ نکته جالب این بیزینس این است که هیچ یک از این افراد( ایده‌پرداز، طراح ایده، سرمایه‌گذار و سازنده) با یک‌دیگر ارتباط ندارند و هرگز یک‌دیگر را نمی‌بینند و در مکان‌های جغرافیایی مختلفی نیز زندگی می‌کنند.

فعالیت افراد مجازی

وی ادامه داد: در نهایت زمانی که کارخانه‌ای برای ایده اولیه راه‌اندازی می‌شود، تمام این افرادی که در طراحی و ساخت و.. ایده نقش داشتند، در این کارخانه سهام دارند؛ به عبارت بهتر QUIRKY یک شتاب‌دهنده آنلاین است که آدم‌های آن مجازی هستند. لوگوی این سایت در ابتدا قرمز رنگ بود، در سال ۲۰۱۳ هافمن دچار ورشکستگی شد و او معتقد بود که « هیچ بیزنس پلتفرم شکست‌خورده‌ای را نمی‌توان مجددا راه‌اندازی کرد اما این بیزنس(QUIRKY ) قطعا موفق خواهد شد» لذا با تغییر رنگ و طرح لوگوی سابق خود، مجددا این بیزنس را وارد بازار کرد.

دهدشتی در خصوص اشتباهاتی که هافمن را به ورشکستگی رساند، بیان کرد: هافمن زمانی که ورشکست شد، شجاعانه دلایل اصلی شکست این بیزنس را در صفحه اصلی سایت خود قرار داد. هافمن یکی از اشتباهات خود را چنین نوشت: «زمانی که در آمریکا فعالیت خود را آغاز کردم، ایده‌های نوآورانه را می‌ساختیم؛ لذا مردم، «QUIRKY» را به عنوان یک برند خلاق در بازار امریکا شناختند به همین علت عده‌ای از مردم برای خریدن هر محصول مورد نیاز خود، برند QUIRKY را تقاضا می‌کردند اما چون این برند، تمام محصولات را نمی‌ساخت مشتریان به اشتباه بر این باور بودند که این برند برای قشر خاص و پولدار جامعه است؛ لذا مردم کمتر سراغ آن رفتند.

وی گفت: هافمن در مورد یکی دیگر از اشتباهات خویش در سایت نوشت:« هر ایده‌ای که به من معرفی می‌شد برای ساخت آن اقدام می‌کردم در شرایطی که قادر به ساخت تمام ایده‌ها در این پلتفرم نبودیم». هافمن با جبران اشتباهات خویش توانست مجددا برند «QUIRKY » را با عرضه یک نوع محصول وارد بازار کند.

در پایان این برنامه شرکت‌کنندگان در خصوص مطالب ارائه شده پرسش‌های خود را مطرح کردند.

98/11/29